ΦΑΝΑΡΙ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ΓΑΛΒΑΝΙΖΕ ΜΕ ΣΙΤΑ Ν3 42 x 32x Υ 62 CM

Οι μεγαλύτερης ηλικίας αναγνώστες, ιδίως αν έχουν μεγαλώσει ή είχαν καταβολές από μικρά χωριά (σε όλη την Ελλάδα) ή επισκέπτονταν του παππούδες και γιαγιάδες του την δεκαετία του 70 και 80 στο χωριό θα πρόλαβαν το «φανάρι».

Το φανάρι (ή κλουβί) είναι μέσο φύλαξης ευπαθών τροφίμων (κρέας, τυριά κλπ) για βραχύ χρονικό διάστημα, που κυρίως χρησιμοποιόταν στα παλιότερα χρόνια που δεν υπήρχαν τα ψυγεία.

Το φανάρι αποτελούσε – εκείνη την εποχή –  βασικό και αναγκαίο εξάρτημα της κουζίνας του σπιτιού για την συντήρηση φαγητού – τροφίμων.

Ήταν κατασκευασμένο με μεταλλικό ή γαλβανιζέ λαμαρίνα ή πλαστικό σκελετό τόσο ελαφρύ που να μπορεί να κρέμεται χωρίς δυσκολία και γύρω – γύρω καλυπτόταν από σίτα.

Μπροστά είχε πόρτα και δύο ράφια για να ακουμπούν τα διάφορα τρόφιμα. Στο φανάρι μπορούσε να φυλαχτούν για λίγες ώρες φαγητά.

Οι σίτες εμπόδιζαν να κάτσουν επάνω τους μύγες, κουνούπια, σφήκες ή άλλα έντομα.

Το κρεμούσαν στο πιο δροσερό και καλά αεριζόμενο μέρος του σπιτιού. Κρεμασμένο (πάντα σε ψηλό σημείο) από το ταβάνι, ή στην αυλή του σπιτιού δεν κινδύνευαν τα τρόφιμα μέσα σε αυτό από τα ποντίκια ή τις γάτες.

Ο διερχόμενος αέρας δημιουργούσε κάπως καλύτερες συνθήκες διατήρησης, από τον στάσιμο αέρα του ντουλαπιού. Ο χρόνος διατήρησης δεν πρέπει να ξεπερνούσε τις μερικές ώρες, άντε ένα 24ωρο!

Το φανάρι ήταν ο πρόγονος του ψυγείου πάγου και έμοιαζε με το φανάρι που χρησιμοποιούσαν στα καΐκια ή σαν ένα μεγάλο λαδοφάναρο εκείνης της εποχής.

Σήμερα το φανάρι είναι ξεπερασμένο είδος οικιακής χρήσης, που τείνει να καταργηθεί που όμως κάποιες φορές μπορεί να δούμε να διακοσμεί ένα σύγχρονο σπίτι.

Αποτελεί έκθεμα σε συγκεκριμένα μουσεία, είδος πώλησης στα παλαιοπωλεία και αντικείμενο απορίας για τις νεώτερες ηλικίες.